Een weekje NICU
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
16 December 2017 | Ghana, Sunyani
Zaterdag 2 december 2017
Een rustig begin van de dag.
's Middags hebben Janet en ik de kinderen vermaakt met enkele spelletjes.
Later gingen de kinderen alleen spelen (dat kunnen ze gelukkig ook heel goed) en konden Janet en ik appels en bananen halen voor de pannenkoeken die we morgen gaan bakken.
's Avonds besloten we niet met de kinderen mee te eten, maar weer een keer eten te halen bij het kraampje tegenover ons huis.
Ik nam fufu in light soup met een stuk kip.
Het mooie is, dat je met je handen mag eten, dat liet ik mij dus niet 2 keer zeggen...
Zondag 3 december 2017
Eerst gingen we naar de kerk en de dienst was een beetje anders dan de andere diensten die ik heb meegemaakt.
Vandaag werd (na de normale collecte) een bak met 7 vakjes voorin de kerk gezet, waar de Ghanese namen op stonden.
Ik moest de enveloppe met geld in het vakje 'Ama' stoppen, want dit is mijn Ghanese naam (komt omdat ik op een zaterdag ben geboren).
Het was eigenlijk een soort competitie, welke 'dag' het meeste geld op zou halen. Later komt alles wel bij elkaar.
's Avonds gingen we pannenkoeken bakken met het meel dat ik van thuis had meegenomen.
In totaal hadden we 24 gebakken voor 6 kinderen, de huismoeder, Janet en ik. De kinderen gooiden de pannenkoek helemaal vol met stroop, appel en banaan. Eén groot feest dus.
Maandag 4 december 2017
Deze week loop ik stage op de NICU, de Neonatale Intensive Care Unit.
Hier worden te vroeg geboren, of zieke pasgeborenen opgenomen.
In totaal staan er op deze afdeling 7 bedjes (in vergelijking met Tema General Hospital, daar lagen op een dag wel eens 26 baby's).
Het was een rustige dag, want de baby's die er vandaag waren hadden alleen controle nodig.
's Middags met de kinderen gespeeld, want zij hebben deze week geen huiswerk. Deze week zijn de maandexamens.
's Avonds moesten ze dan nog wel even 20 minuten leren, alsof dat genoeg ik voor 2 toetsen dacht ik..?
Dinsdag 5 december 2017
Oh, kom er eens kijken, wat ik niet in mijn schoentje vind..
Alle schoenen gezet, maar helaas, niks gevonden.
Gelukkig vieren we aanstaand weekend Sinterklaas, hopelijk vergeet hij mij dan niet ;)
Vanochtend lagen er 2 baby's op de NICU, maar zij werden beide ontslagen.
Daar zat ik dan, zonder baby's.
Wel zou ik bij een bevalling mogen kijken, wanneer deze er zou zijn.
(Maternity Ward zit naast de NICU).
Maarja, deze was er natuurlijk ook niet.
Ze zeiden al tegen mij, je hebt deze week niet veel geluk.
Woensdag 6 december 2017
Sjonge, een superhoge werkdruk hier, met 6 verpleegkundigen op 1 baby!
Nouja, later kwam er gelukkig nog een baby bij die wat extra zorg moest hebben, dus daar heb ik mij maar een beetje mee bezig gehouden.
Het makkelijke hier is dat er op bijna elke afdeling wel een bed staat, speciaal voor de werknemers.
Hier kun je gewoon op gaan liggen en slapen.
Meestal ligt een verpleegkundige alleen even uit te rusten, maar vorige week viel er echt iemand in slaap! En zij snurkte ook nog, haha, nouja, dat is hier heel normaal.
Donderdag 7 december 2017
Vandaag was alweer de laatste dag op de NICU en gelukkig had ik iets meer te doen.
In een overdracht zag ik staan:
Saturatie: 96%, later in de overdracht stond: saturatie: niet kunnen meten, batterij was leeg.
Nou, dat kan hier dus ook gebeuren en ze hebben geen reservebatterijen, bijzonder!
Terugreis hebben we spullen voor morgen gehaald bij Melcom en onze bustickets voor Accra!
Vrijdag 8 december 2017
Om 04:45 ging de wekker, onze bus zal om 06:00 richting Accra vertrekken (05:30 aanwezig).
Aangekomen moesten we een bus wachten. Waarom? Schiet mij maar lek.
Onze bus ging om 06:30 uur.
Rond (ik geloof) 15:30 uur waren we in Accra.
We aten met zijn allen in Smoothie bar, wraps en panini's.
Daarna zijn we langs verschillende clubs gegaan.
Als afsluiter hebben we nog een pizza gehaald en een drankje gedaan.
We pasten niet allemaal in één taxi, dus ik bestelde met 2 anderen een andere Uber.
Die bleek dus helemaal niet in de buurt te zijn, hij zei: 'over een uur ben ik bij jullie'.
Ja, daag, daar zaten we niet op te wachten!
We lieten iemand die daar toevallig stond in het Twi met hem praten, vragen of hij de rit wilde cancellen, maar dit wilde hij niet doet.
Uiteindelijk hebben we een normale taxi genomen, maar later belde de Uber dat hij er was. Echt belachelijk.
Zelf lag ik deze avond, of nouja ochtend, om 04:30 op bed.
Een rustig begin van de dag.
's Middags hebben Janet en ik de kinderen vermaakt met enkele spelletjes.
Later gingen de kinderen alleen spelen (dat kunnen ze gelukkig ook heel goed) en konden Janet en ik appels en bananen halen voor de pannenkoeken die we morgen gaan bakken.
's Avonds besloten we niet met de kinderen mee te eten, maar weer een keer eten te halen bij het kraampje tegenover ons huis.
Ik nam fufu in light soup met een stuk kip.
Het mooie is, dat je met je handen mag eten, dat liet ik mij dus niet 2 keer zeggen...
Zondag 3 december 2017
Eerst gingen we naar de kerk en de dienst was een beetje anders dan de andere diensten die ik heb meegemaakt.
Vandaag werd (na de normale collecte) een bak met 7 vakjes voorin de kerk gezet, waar de Ghanese namen op stonden.
Ik moest de enveloppe met geld in het vakje 'Ama' stoppen, want dit is mijn Ghanese naam (komt omdat ik op een zaterdag ben geboren).
Het was eigenlijk een soort competitie, welke 'dag' het meeste geld op zou halen. Later komt alles wel bij elkaar.
's Avonds gingen we pannenkoeken bakken met het meel dat ik van thuis had meegenomen.
In totaal hadden we 24 gebakken voor 6 kinderen, de huismoeder, Janet en ik. De kinderen gooiden de pannenkoek helemaal vol met stroop, appel en banaan. Eén groot feest dus.
Maandag 4 december 2017
Deze week loop ik stage op de NICU, de Neonatale Intensive Care Unit.
Hier worden te vroeg geboren, of zieke pasgeborenen opgenomen.
In totaal staan er op deze afdeling 7 bedjes (in vergelijking met Tema General Hospital, daar lagen op een dag wel eens 26 baby's).
Het was een rustige dag, want de baby's die er vandaag waren hadden alleen controle nodig.
's Middags met de kinderen gespeeld, want zij hebben deze week geen huiswerk. Deze week zijn de maandexamens.
's Avonds moesten ze dan nog wel even 20 minuten leren, alsof dat genoeg ik voor 2 toetsen dacht ik..?
Dinsdag 5 december 2017
Oh, kom er eens kijken, wat ik niet in mijn schoentje vind..
Alle schoenen gezet, maar helaas, niks gevonden.
Gelukkig vieren we aanstaand weekend Sinterklaas, hopelijk vergeet hij mij dan niet ;)
Vanochtend lagen er 2 baby's op de NICU, maar zij werden beide ontslagen.
Daar zat ik dan, zonder baby's.
Wel zou ik bij een bevalling mogen kijken, wanneer deze er zou zijn.
(Maternity Ward zit naast de NICU).
Maarja, deze was er natuurlijk ook niet.
Ze zeiden al tegen mij, je hebt deze week niet veel geluk.
Woensdag 6 december 2017
Sjonge, een superhoge werkdruk hier, met 6 verpleegkundigen op 1 baby!
Nouja, later kwam er gelukkig nog een baby bij die wat extra zorg moest hebben, dus daar heb ik mij maar een beetje mee bezig gehouden.
Het makkelijke hier is dat er op bijna elke afdeling wel een bed staat, speciaal voor de werknemers.
Hier kun je gewoon op gaan liggen en slapen.
Meestal ligt een verpleegkundige alleen even uit te rusten, maar vorige week viel er echt iemand in slaap! En zij snurkte ook nog, haha, nouja, dat is hier heel normaal.
Donderdag 7 december 2017
Vandaag was alweer de laatste dag op de NICU en gelukkig had ik iets meer te doen.
In een overdracht zag ik staan:
Saturatie: 96%, later in de overdracht stond: saturatie: niet kunnen meten, batterij was leeg.
Nou, dat kan hier dus ook gebeuren en ze hebben geen reservebatterijen, bijzonder!
Terugreis hebben we spullen voor morgen gehaald bij Melcom en onze bustickets voor Accra!
Vrijdag 8 december 2017
Om 04:45 ging de wekker, onze bus zal om 06:00 richting Accra vertrekken (05:30 aanwezig).
Aangekomen moesten we een bus wachten. Waarom? Schiet mij maar lek.
Onze bus ging om 06:30 uur.
Rond (ik geloof) 15:30 uur waren we in Accra.
We aten met zijn allen in Smoothie bar, wraps en panini's.
Daarna zijn we langs verschillende clubs gegaan.
Als afsluiter hebben we nog een pizza gehaald en een drankje gedaan.
We pasten niet allemaal in één taxi, dus ik bestelde met 2 anderen een andere Uber.
Die bleek dus helemaal niet in de buurt te zijn, hij zei: 'over een uur ben ik bij jullie'.
Ja, daag, daar zaten we niet op te wachten!
We lieten iemand die daar toevallig stond in het Twi met hem praten, vragen of hij de rit wilde cancellen, maar dit wilde hij niet doet.
Uiteindelijk hebben we een normale taxi genomen, maar later belde de Uber dat hij er was. Echt belachelijk.
Zelf lag ik deze avond, of nouja ochtend, om 04:30 op bed.
-
17 December 2017 - 11:54
Leida Bax:
Dag Danielle,
Fijn, dat we je zo wat kunnen volgen. De tijd nadert, dat je aan je terugkeer moet gaan denken. Misschien heb je het intussen zo naar je zin, dat je wel langer zou willen blijven?. Wij bereiden ons voor op het gezamenlijke kerstgebeuren in Rheeze. Daar hopen we zarerdag heen te gaan. Ik ben nu wat foto's aan het verzamelen van alle voorgaande reünies. De eerste was in 1977 in Bladel.
Zitten jullie zondag ook rond een kerstboom? In elk geval wensen we je een goed Kerstfeest en tot ziens.
Groeten, ook van oma.
Opa.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
